Ben aşka kırgındım; sen üstüne alındın...Bugün sana olan kırgınlığımı rafa kaldırdım, sevgimi aldım avuçlarımın arasına, ona sığınıyorum... Cümlelerimi kısalttım kelimelerim buruk, gülüşlerim istenmeyen dudaklarda... Bir ihtimal gelişine sığındığımı fark ettiysem de, engel olamadım gurursuz ama umutlu hasretine... Anlamsız ve cevapsız sorular sinsice sırıtıyor, ben görmemeye çalışıyorum. Düşler uzak gibi görünüyordu ama yakındı... Belki de görmeyi istemek gerekiyordu. Düşüncelerim gururlu, hayallerim ve sevdam değil!Gelseydin, kendimi unutup sana koşacaktım, susturacaktım içimdeki isyanı, kavgaların tam ortasına bir güneş gibi doğup ısıtacaktım yüreğini, sevinçten ağlayacaktım bu defa... Mutluyken sarhoş olmuş gibi, dokunacaktım, sarılacaktım! Ama gelmedin, gelemezdin. Belki gelmeye hiç niyetin yoktu aslında. Sadece kendimi kandırdığımı anladığımda ağlıyorum ve lanet ediyorum...Şimdi yorgun yüreğim... Bunca çabaya rağmen o mutluluk gülüşünü yüzünde göremediğim için yorgun. Cesaretsizliğinle, umursamazlığınla, aşka burun kıvırmanla yorgun. Bu yüzden daha fazla kaldıramayacak seni,yaşayamayacak bu umutsuzluğa yüreğim.
Güle güle....
