7 Şubat 2007 Çarşamba

al bide burdan yak...

Al bi de burdan yak sadrazamım ikram...ben dilenci şahit hicvin sonu idam!
bu gece gercekten inandım ki hayat büyük bir sınav!
Ben büyümek istemiyorum, istemiyorum çünkü; büyürken canım çok acıyor,hem bu yaşananlar boyum uzarken "küçükken büyürken" çektiğim kemik ağrıları gibi de değil!
Yoruyor, üzüyor, kırıyor ve gerçekten acıtıyor. Her zaman doğru tercihler yapamayız tabikide; ama seçimin yanlış olduğunu illa kötü yollarla mı öğrenmek zorundayız? Bir anda, hem de hiç ummadık bir anda tokat gibi derler ya, işte öyle mi vurmalı hatalar insanın yüzüne...? 1,2,3..artık geçiyor, bitiyor sıkıntılar, tam çözdüm tamam derken bu da nerden çıktı? Niçin hayatımda değer verdiğim insanlar, özellikle neden onlar yapıyor bunu bana? Anlayamıyorum gerçekten... Artık buna da "al bide burdan yak" demekten başka çağre kalmıyor...gülüp geçmek istiyorum ama olmuyor olmuyor...!
06.02.07 (05:16)

Hiç yorum yok: