Geceleri hüzne boğar bir damlada olsa gözyaşı
Apansız umulmadık bir yüze hayat veren
Yağmurun toprağı kucaklaması gibi
Beni ben yapan sen gibi..
Olur ya bir an alır yürürsün
Sadece kedilerin miyavı, sarhoşların nidası
Geceyi böler derininden sadası yalnızlığın
Bir kepenk iner gönlümde
Gece yarısı dükkanı kapanır arsızlığın
Cevap vermem geceye o söyler ben dinlerim
Aşk acıtır ben susarım..
Gecenin ferini içine çekmiş bir rüzgar vuruyor yüzüme
Bitmiş seferler hüznün denizinde,
Ve buğulu gözlerle gidiyorsun karşı ışıklara
Karışıyor aklın, anın, gecen, coğrafyan bir bilinmeze..
An gelir bir bank olur yalnızlığı bölüştüğün parça parça,
Umarsız eriyip gittiğin,
Bir umutla saatlerini ortak ettiğin
Çok eski bir dosta benzettiğin..
Boş sokakta yanında ayak seslerini taşımak
Senli Bir rüyadan kabusa uyanmak..
Tutabileceğin yıldızlar bir bir kayarak
Gökyüzünün karasından düşerse kalbine
Emin ol biriside benim
Ve orasıdır tek dileğim...
19/04/2006 02:21 ( Bir hayli ağlamaklı..)
_ VURAL POTUR _
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder