Küçüklüğümden beri sevmişimdir arabanın ön koltuğunda oturmayı....
Kendi kendime oyunlar yapardım, sanki arabayı kullanıyormuşcasına kaptırırdım kendimi yola.=) Babam ne yaparsa, içimden birkez de ben tekrarlardım.Büyük bir olaydı benim ön koltukta oturmam, çok extraydı yani.
Nerden bilebilirdim ki, bir gün bu sevdağnın başıma dert olabilceğini :) Uğruna az tehlike atlatmadım aslında; kafama KOOOCAMAN birinin oturması, hatta, daha doğru bir deyişle ; uçması mı desem? omzumun var gücüyle bir garfield edasıyla cama yapışması mı? yoksa solumdaki yani " sürücünün" üstüne uçmam mı?=)) ki olay burada kopuyor zaten.
Sonuca bakacak olursak eğer, bunların hiçbiri beni öne oturmaktan alıkoyamaz, koymayacak da... :)
Bu kadar ön koltuk muhabbetinin üzerine söylemeden edemeyeceğim; "bir elimde bir şeker, bir elimde bir şeker ön koltuğa kim geçer" :) TABİKİ DE BEEEEEEEEEEEEEEEN=))
05.04.07 ( 23:20)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder