zaman

gün gelir anlarsın derdimi

aşkından neler neler çektiğimi

deniz gözlerin uğruna

kendimden bile vazgeçtiğimi

bir umut her defasında

mutluluğu hasret bıraaktın bana

hadi yeter göğsüme yaslansana

veriyorum ellerimi tutsana...

Sesleriyle yankılanmıştı Uludağ'da Maden pisti. Bugün kantinde otururken bi anda karşılıklı yaşanan can sıkıntısı sonucunda izlenen videolar ve hatırlanan anılar bir kez daha tebessüm etmemi sağladı geçmişe bakarken. Yaşarken anlayamıoruz bir çok şeyi. Fark edemiyoruz yaşanması gerekenleri, değerleri, hissedilmesi gerekenleri...Elimde keşke bi zaman makinası olsaydı ve o ana geri dönebilseydim. Geçirmeseydim keşke aklımdan o saçma sapan şeyleri, o anda mutlu olmayı bilebilseydim! Ardından bakınca belki de kolay geliyor bazı şeyler, ama biliyorum ki, o anda yaptığım gururun, bana keşke demekten başka hiçbir işe yaramadığını. Hem de çok iyi biliyorum...

04.04.07 (02:58)